Rygor natychmiastowej wykonalności – jak się bronić
Otrzymanie protokołu lub wyniku kontroli, a nawet decyzji podatkowej organu I instancji nie powoduje obowiązku zapłaty podatku określonego w tym dokumencie. W ostatnich fragmentach decyzji organu I instancji pojawia się informacja o konieczności zapłaty jest to jednak tylko możliwości a nie obowiązek. Jeśli odwołujemy się od decyzji podatkowej to obowiązku zapłaty co do zasady nie ma.
Wyjątki
Są jednak od tej zasady wyjątki. Organ może nadać swojej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.
Przesłanki zastosowania rygoru natychmiastowej wykonalności zostały precyzyjnie określone w art. 239b § 1 Ordynacji podatkowej:
- organ podatkowy posiada informacje, z których wynika, że wobec strony toczy się postępowanie egzekucyjne w zakresie innych należności pieniężnych lub
- strona nie posiada majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy, które korzystałyby z pierwszeństwa zaspokojenia, lub
- strona dokonuje czynności polegających na zbywaniu majątku znacznej wartości, lub
- okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące.
Sprowadzają się one (poza kwestia przedawnienia) do prawdopodobieństwa, że podatnik nie zapłaci zobowiązania bez rygoru.
Jak się obronić?
Od postanowienia o nadaniu rygoru przysługuje zażalenie w terminie 7 dni od daty doręczenia. Oczywiście nie wstrzymuje ono wykonania decyzji ale może skutkować uchyleniem rygoru.
Uprawdopodobnienie, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie wykonane, powinno wiązać się z wykazaniem, iż pomiędzy sytuacją majątkową zobowiązanego do zapłacenia określonej kwoty podatku, a brakiem możliwości wyegzekwowania tych należności istnieje związek przyczynowy, który wskazuje na bezskuteczność egzekucji, gdy będzie ona przeprowadzana w późniejszym terminie.
Spełnienie jednej czy nawet większej ilości przesłanek nadania rygoru natychmiastowej wykonalności zawartych w art. 239b § 1 Ordynacji nie może stanowić samo przez się spełnienia przesłanki określonej w 239b § 2 Ordynacji, również z tego względu, że przy innej interpretacji wskazanych przepisów prawa podatkowego w granicach prawa dopuszczalne byłoby nadużywanie czy „rutynowe” nadawanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzjom nieostatecznym, co zdaniem Strony zachodzi w niniejszym postępowaniu.
Co powinno wykazać zażalenie?
Skoro tak, to składając zażalenie na rygor musimy wykazać z drugiej strony, że nie ma zagrożenia, że nie zapłacimy podatku. Nie mają tu kluczowego znaczenia argumenty merytoryczne w głównym sporze (czy podatek się należy), ale majątkowe i finansowe dane potwierdzające „wypłacalność’ podatnika. Do zażalenia należy dlatego załączyć zeznania podatkowe, sprawozdania finansowe, aktualne dane z systemu finansowego. Pomagamy przy właściwej konstrukcji zażalenia na postanowienie o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności.