Urządzenia stacji paliw a podatek od nieruchomości
Naczelny Sąd Administracyjny wydał istotne dla podatników orzeczenie. W prawomocnym wyroku o sygn. akt III FSK 5017/21 sąd potwierdził, że stacja paliw z punktu widzenia przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi zbiór obiektów, z których każdy wymaga osobnej oceny pod kątem podatku od nieruchomości. W tym zakresie każdy obiekt budowlany wymaga indywidualnego podejścia, dla określenia czy stanowi on budowlę lub budynek podlegające opodatkowaniu. Niemniej […]
Naczelny Sąd Administracyjny wydał istotne dla podatników orzeczenie. W prawomocnym wyroku o sygn. akt III FSK 5017/21 sąd potwierdził, że stacja paliw z punktu widzenia przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi zbiór obiektów, z których każdy wymaga osobnej oceny pod kątem podatku od nieruchomości.
W tym zakresie każdy obiekt budowlany wymaga indywidualnego podejścia, dla określenia czy stanowi on budowlę lub budynek podlegające opodatkowaniu.
Niemniej jednak stanowisko sądu dla przedmiotu opodatkowania jakim jest dystrybutor paliw dla podatników nie jest dobrą wiadomością. NSA orzekł, że dystrybutory paliwa stanowią urządzenie budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego. W konsekwencji czego stanowią budowlę w świetle ustawy o podatkach i opłatach lokalnych – art. 1a ust. 1 pkt 2.
Sędzia NSA, Krzysztof Winiarski, zaznaczył, że dystrybutor, wraz z pompą do czerpania paliwa, pełni funkcję służebną względem budowli w postaci zbiornika.
Wprawdzie katalog urządzeń budowlanych ma charakter otwarty jednak Trybunał Konstytucyjny orzekł, że opodatkowaniu mogą podlegać tylko te urządzenia budowlane, które odpowiadają charakterystyce z art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego.
Niektórzy eksperci przypominają, że przesłanka całości użytkowo-technicznej nie ma już znaczenia od pewnego czasu. Problem polega na braku jednoznacznej definicji budowli w kontekście podatkowym i konieczności korzystania z pojęć zdefiniowanych w prawie budowlanym.
Wyrok sądu nie zgadza się z interpretacją dr. hab. Wojciecha Morawskiego, profesora UMK w Toruniu, który uważa, że organy podatkowe i sąd sięgają do przestarzałych zasad rozumowania. Zmiany w przepisach prawnych sprawiły, że element definicji budowli dotyczący całości techniczno-użytkowej przestał mieć znaczenie.
Dystrybutor paliw nie został wskazany z nazwy w definicji urządzenia budowlanego, a także nie jest porównywalny do obiektów wskazanych w art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego. Stąd też w naszej ocenie dystrybutory nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.